موجودات مرده پرست

بیچاره تا وقتی که زنده بود همیشه دور و برش خلوت بود ، خودش که دیگه خیلی پیر شده بود و هرجایی نمیتونست بره ، بقیه هم که وقت نداشتن بیان یه حال و احوالی ازین زن پیر بپرسن ...

خیلی وقت بود که شوهر و پسرش مرده بودن ، این آخر عمری فقط خودش بود و نوه ی ناخلفش ، تنها دل خوشیش این بود که هر از گاهی با دختر برادش که مثل دخترش دوسش داشت تلفنی حرف بزنه ...

یادش بخیر ، هروقت جایی میدید که یه نفر تو ورزش یا درس یا چیزای دیگه قهرمان شده ، میگفت ایشالا یه روز هم فرید به اینجاها میرسه و هممونو خوشحال میکنه ...

بنده خدا عمرش قد نداد ، دیروز صبح فوت کرد ، وقتی من رسیدم خونش دیدم کلی از بزرگای فامیل جمع شده بودن اونجا ، کسایی که من تا دیروز شاید یک بار هم ندیده بودمشون ! وقتی اون صحنه رو دیدم تنها چیزی که یادم اومد خونه ساکت و پر از تنهاییش و لبخند قشنگش بود که هروقت میدیدیمش رو صورتش ظاهر میشد ...

امروز جنازشو تشییع کردن ، حالم زیاد خوب نبود ، یه گوشه نشسته بودم که یکی از فامیلامون اومد نشست پیشم ، با سواد کمی که داشت حرف خوبی زد ، گفت ''گریه نکن فرید جان ، یه چیزه واقعیته ! خدابیامرز راحت شد'' ، دیدم راست میگه ، رفت و از این آدمای مرده پرست که فقط بلدن بعد از مرگ یه نفر به یادش بیفتن راحت شد ...

خدابیامرز عمه جان ، اولین فامیل نزدیکم بود که مرگشو دیدم ، برای طلب آمرزش ، براش یه صلوات بفرستین ...